Instalacja wideo, 4-kanałowa. Pokazana najpierw w Fundacji Joana Miró w roku 2005, Espai 13, w serii Obsessions, (zero % standard) w Barcelonie (Hiszpania).
90-minutowy film wideo (format 16:3), wyświetlany na scenie o 7 m długości. Wielki wacik na spodeczku, radio przenośne, samochód marki smart z wbudowanymi głośnikami i czterema projektorami. Dialog po angielsku, który prowadzi dwóch rozmówców. Udostępniono zeszyty z tekstami po angielsku, katalońsku i hiszpańsku. Pomiędzy nieproporcjonalnie dużym wacikiem na spodeczku o średnicy 250 cm i samochodem znajduje się niska scena, wraz z otaczającą ją czerwoną zasłoną. Wacik rozmawia przez radio ze smartem, który komunikuje się z nim przez wbudowany głośnik samochodowy. Cztery zsynchronizowane projektory wyświetlają na powierzchni sceny film trwający w sumie 90 minut. Obraz filmowy ilustruje rozmowę między smartem a wacikiem. Miejscem zapisywanej rozmowy jest restauracja w pociągu. Widok przez okno restauracji pokazuje przesuwający się krajobraz oraz wmontowane sekwencje filmowe komentujące mówiony tekst: przejazd przez ulicę handlową, orkiestra dęta przed domem towarowym, najazd kamery przez park rozrywki, fasady miejskich domów itd. W sytuacji zainscenizowanej jak w teatrze obie „postacie“ siedzą obok siebie i opowiadają o swoim życiu. Jest to rozmowa długa, rozwijająca się swobodnie. A ponieważ obie „postacie“ nie traktują swej egzystencji jako czegoś oddzielnego od społeczeństwa, osobista wymiana zdań tworzy także refleksję na temat naszej dzisiejszej rzeczywistości. Postacie przedstawione są jako przeciwieństwa. Nie są to typy egzotyczne, lecz zgodne z naszymi czasami, symbolizowane przez smarta (który jak żaden inny samochód wyraża dzisiejszy styl życia) oraz przez wacik (taki, jakiego zwykle używa się do demakijażu i oczyszczania skóry). Wacik leży na spodeczku, ma średnicę 250 cm i mniej więcej wysokość stołu, a zatem jest znacznie powiększony. Higiena osobista w przeciwieństwie do jazdy samochodem jest sprawą intymną, toteż wacik reprezentuje inną perspektywę i stawia inne pytania niż samochód. Dialogi do filmu pochodzą z rozmów z obcymi osobami, jakie sam artysta prowadził lub słyszał i nagrywał je w pociągach, restauracjach i innych miejscach publicznych.
Rzecznik: Roger Tebb, Jeffrey Burrell; Tłumaczenie angielsji: Allison Plath-Mosely; Spanisch and Katalan Tłumaczenie hispański, catalan: Miro Foundation, Barcelona; Obsessions, (zero % standard), Kurator: Montse Badia