Trójwymi­arowy obiekt świetlny z ułożonych jeden nad drugim, giętych konturów świetl­nych w formie styl­i­zowanej chmury – cumu­lusa, umieszc­zony na skraju dachu nad wejś­ciem do nowego budynku muzeum. Zapro­jek­towany w 2010 r., zreal­i­zowany w 2014 r. dla Mazowieck­iego Centrum Sztuki Współczesnej „Elek­trownia” w Radomiu. Neonowa chmura o wymi­arach 300 x 210 x 160 cm.

Poziome neonowe kontury są bezpośrednim plas­ty­cznym przełoże­niem szrafów znanych z rysunków chmur na śred­niowiecznych mapach: rysunek, obiekt i insta­lacja świetlna zostają połąc­zone w jedno – rysunek chmury, przek­sz­tał­cony tym sposobem w obiekt realny, świetlny, staje się mocnym akcentem w przestrzeni miejskiej. Chmura to znak zaświatów, symbol­izuje tesknotę za dalekim światem, bezgraniczność, wolność myśli. Jest uniw­er­salną metaforą tęsknoty.

Zlece­nio­dawcy: Zbig­niew Belowski, dyrektor artysty­czny i Włodz­imierz Pujanek, dyrektor Mazowieck­iego Centrum Sztuki Współczesnej „Elek­trownia” w Radomiu
Kurator: Eulalia Domanowska, dyrektor artysty­czny Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
Photos: Thorsten Goldberg