Filmowa inscenizacja dla ulicy Potsdamer Straße w Berlinie. Niezrealizowany projekt z roku 2005, rezultat wygranego konkursu „Potsdamer Straße – Künstlerische Installation(en) zur Kunst- und Kulturgeschichte“.
Na potrzeby filmu ulica ma zostać na jeden dzień całkowicie zamknięta, by przez opróżnioną z ludzi i samochodów Potsdamer Straße, na odcinku między Schöneberger Ufer i skrzyżowaniem z Grunewaldstraße mogła przejechać stępa dżokejka na koniu wyścigowym. Temu liczącemu około 2 km konnemu spacerowi będzie przez całą drogę towarzyszyć kamera, podążająca za amazonką. Film bez cięć będzie na okrągło pokazywany na ścianie z monitorów LED, skierowanej na północ i umieszczonej na Potsdamer Straße nad przejściem dla pieszych. Kierunek spojrzenia obserwatora odpowiada kierunkowi ruchu konia. Koń i amazonka, ujęci z tyłu jako repoussoir, wciągają obserwatora w przestrzeń obrazu.
Filmowa inscenizacja podejmuje temat miejskiej przestrzeni tej ulicy pod wieloma względami: z jednej strony pokazuje ją jako aktualną, główną magistralę, z drugiej jako drogę, którą kiedyś pokonywano konno i powozem. Film konfrontuje z historią miejsca: ulicą handlową w średniowieczu, pierwszą brukowaną ulicą w Prusach, reprezentacyjną trasą Republiki Weimarskiej, widownią narodowosocjalistycznej propagandy, wreszcie Potsdamer Straße odseparowanej Murem Berlińskim. W inscenizacji Goldberga można na nowo dostrzec historyczne znaczenie miejsca ważnego dla dziejów. Zmienne losy ulicy i jej dawna świetność, do dziś zachowana jako kolektywny obraz Potsdamer Straße i jej mit, odróżniają ją od innych ruchliwych i kulturowo różnobarwnych ulic handlowych Berlina.
Cicha i pusta robiłaby wrażenie nierzeczywistej. Przez zamknięcie ulica zamienia się w scenę i „oczekuje“ na wydarzenie, które będzie odwrotnością codziennego pośpiechu. Elegancki koń wyścigowy z amazonką to świadoma antyteza tradycyjnych rumaków z konnych posągów, demonstrujących władzę. Poza tym ten wierzchowiec, trenowany do biegów, szybkości i zwycięstw, prezentuje się tu w niezwykle wolnym tempie. Ta zmiana – stęp zamiast galopu – eliminuje szybkość i tworzy nową perspektywę patrzenia na ulicę. Oczekiwane obrazy wielkomiejskiego, wibrującego życia zastępuje tu sytuacja surrealistyczna, w której prawa czasu i miejsca wydają się nieuchwytne: koń wyścigowy z amazonką w stolicy, na Potsdamer Straße bez ludzi, bez samochodów i bez innych aktorów.
Pomoc, kooperacja i przygotowania do projektu artystycznego są jego elementami. To włączające okolicznych mieszkańców przeżycie ma polegać na wspólnych rozległych przygotowaniach, jak i na jednorazowym doświadczeniu całkowicie wolnej i opróżnionej ulicy po zdjęciach. Ponieważ ulica ma być zamknięta dla samochodów przez cały dzień, pobliscy mieszkańcy i goście mogą zaznać tej jedynej w swym rodzaju sytuacji.
Cała ulica wstrzyma oddech, następnie raz wciągnie głęboko powietrze – a potem wszystko może toczyć się dalej, ze zwykłą szybkością.