Blackbird & Bluebird
 

Dwukanałowa projekcja filmu wideo na położonych naprze­ciwko siebie powierzch­niach projek­cyjnych, DV PAL 8:30 godz. i 6:15 godz. Dzieło powstałe podczas trzymiesięcznego pobytu roboczego w Wies­baden w roku 1998. Widok insta­lacji w Kunsthalle Münster w roku 2002.


Black­bird: dziecinny ołówek, na którego końcu nasad­zony jest czarny ptak, przez ponad 12 godzin nieustannie przepisuje z gazety wszys­tkie opub­likowane meldunki poli­cyjne z okresu trzech miesięcy – chrono­log­icznie i dosłownie. W tle słychać na żywo dźwięki miasta, samo­chody, głosy, syreny i ćwierkanie ptaków przenikają cicho przez odgłosy piszącego ołówka. Blue­bird: dziecinny ołówek, na którego końcu znaj­duje się gumka do ścierania w formie niebieskiego ptaka, wyciera – także chrono­log­icznie, ale w odwrotnej kole­jności – wszys­tkie meldunki poli­cyjne, które zapisał ołówek z czarnym ptakiem. Rownież i tu oprócz nerwowego drapania ołowków słychać odgłosy miasta. Pokazana sytu­acja wydaje się początkowo mało zrozu­miała. Kogut-zabawka, czarny w białe kropki, porusza się w dzikim tańcu przez powierzchnię projek­cyjną. Poniżej koguta widać zapisane ołówkiem notatki w stylu krót­kich wiado­mości, trochę nieostre, lecz przy bliższym spojrzeniu czytelne. Pod hasłowymi tytułami, jak np. „Zrabowano“, „To nas frus­truje“, „I to się stało“, przed­staw­ione są meldunki poli­cyjne o uprowadzeniach, napadach rabunkowych lub wypad­kach drogowych. Dopiero odgłosy pisania wyjaś­niają kontekst: film pokazuje deko­ra­cyjną nasadkę dziecin­nego ołówka, za pomocą którego przepisy­wane są meldunki z gazety z Wies­baden. By podkreślić absurdal­ność tego procesu medi­al­nego tworzenia rzeczy­wis­tości, ale także zbęd­ność staroświeck­iego, pilnego odpisy­wania, Thorsten Gold­berg prze­ci­w­stawia sobie oba ptaki, Black­bird kontra Blue­bird. Na drugiej ścianie projek­cyjnej widać ten sam napisany ołówkiem tekst, który teraz jest usuwany. Na tle głośnego skrobania ołówków oraz – na dalszym planie – odgłosów dnia codzi­en­nego wybucha gorliwe współza­wod­nictwo między notowaniem a wymazy­waniem, między zapisy­waniem historii a jej odwoływaniem.*

* Martin Henatsch: Momente der Zerbrech­lichkeit, w kata­logu: Thorsten Gold­berg, Münster 2003.