Obiekt świetlny LED z giętych prętów akry­lowych, ok. 300 x 220 x 160 cm, zain­stalowany na końcu ok. 5,5 metrowego stalowego traw­ersu, umieszc­zonego nad rzeką, równolegle do tafli wody. Koncepcja powstała w 2008 r. jako element ścieżki rzeźb „Licht­prom­e­nade”, real­izacja w 2009 r. w Lipp­stadt. Po całkow­itym zniszczeniu w pożarze w 2012 r. Cumulus został wyko­nany na nowo i zain­stalowany na powrót w 2016 r.

Ułożone gęsto jeden nad drugim kontury z trans­par­ent­nych prętów akry­lowych tworzą styl­i­zowaną chmurę – cumu­lusa, znaj­du­jącą się na końcu umieszc­zonego nad rzeką Lippe traw­ersu, umocow­anego na ściance Larsena, skierowanego ku nurtowi rzeki, równolegle do tafli wody. Obiekt znaj­duje się naprzeciw Teatru Miejskiego w Lipp­stadt. W ciągu dnia struk­tura przezroczysta, zagmat­wana; nocą turku­sowo-niebieskie światło odbija się w wodzie.
Świecące kontury są bezpośrednim plas­ty­cznym przełoże­niem szrafów, znanych z rysunków chmur na śred­niowiecznych mapach: rysunek, obiekt i insta­lacja świetlna zostają połąc­zone w jedno; rysunek chmury, przek­sz­tał­cony w ten sposób w obiekt realny, świetlny, tworzy mocny akcent przestrzenny. Jego obra­zowa sztuczność ma dla oglą­da­jącego wysoki walor poet­ycki. Chmura jest zjawiskiem codzi­ennym, które dobrze znamy, chmura pozwala prog­no­zować pogodę; bywa, że stanowi parabolę dla naszych nastrojów: czasami zbierają się nad nami „czarne chmury”, innym razem „chodzimy w z głową w chmu­rach“. Chmura jest znakiem zaświatów, symbol­izuje tęsknotę za dalekim światem, bezgraniczność, wolność myśli. Jest uniw­er­salną metaforą tęsknoty.